چقدر دوست دارم فروردین جایی باشد که در آن پیشاپیش از کسی متنفر نباشم. در چارچوب خاصی برچشب‌شان نزنم. آدم‌ها را تحت شرایط‌شان ببینم. یادم باشد که در هر چیزی زیبایی و خوبی هست. به قول ترانه‌ای که همین بغل وبلاگ نوشته ام:
درخت ِعشق خواهم کاشت
سیاهی یا سپیدی نه!
تمام ِرنگ‌ها را دوست خواهم داشت!
