هرچه‌قدر دیگران را بیشتر می‌شناسیم و هرچه‌قدر برای‌مان عزیزترند،
کمتر آن‌ها را با لباس‌های‌شان قضاوت می‌کنیم. چون با «محبت یا شناختی» که درباره‌ی
آن‌ها داریم، رابطه‌ی عمیق‌تری با آن‌ها پیدا کرده‌ایم. درباره‌ی این دسته از آدم‌های
اطراف‌مان از لباس عبور می‌کنیم. لباس‌های‌شان نقش چندانی بازی نمی‌کند. آن‌ها را با
نیت‌ها و معنای رفتارهای‌شان قضاوت‌شان می‌کنیم. اصلا ماجرا برعکس می‌شود. به جای آن‌که لباس‌های‌شان
به ما بگویند که آن‌ها خوب/بد لباس پوشیده‌اند، آن‌ها هستند که به لباس‌ها معنا می‌دهند.
وقتی درباره‌ی همدیگر «شناخت» یا «محبت» کمتری داریم، دست‌به‌دامن لباس‌های‌شان
می‌شویم تا بتوانیم درباره‌شان قضاوت کنیم.
کانال فروردین
پانوشت نامربوط:
شمایی که گذرت به نمایشگاه کتاب می‌افته یا نمی‌افته. به هر حال مقالات مولانا کتاب خیلی خوبیه. من که واقعا ازش استفاده کردم. دید خوبی به خواننده می‌ده. خود دانید!
