خبر ِدرگذشت مریم میرزاخانی عجیب بود. هرچند مرگ درنمی‌زند اما تکان‌دهنده بود. میرزاخانی فارغ‌التحصیل اولین دوره‌ی دبیرستان‌های سمپاد بود. از بازماندگان حادثه تصادف رانندگی
سال 76 بود؛ در اتوبوس حامل دانشجویان المپیاد جهانی ریاضی. حادثه‌ای که شش کشته از میان نخبگان
داشت. حالا از آن نسل هفت نفر درگذشته‌اند. سال‌هاست که عادت کرده‌ایم
ایرانی‌تباران در جهان بدرخشند و ما از دور به آن‌ها افتخار کنیم. خبر تلخی بود. انتظار
همه چیز را می‌شد داشت جز مرگ. چه‌قدر دردناک. چه‌قدر غم‌انگیز.
اما مرگ برای اطرافیان و دیگران سخت است. زندگی بعدی پر از آرامش و آسایش است. برای یک ذهن زیبا آرام‌تر! با روحی آزاد.
باشدکه بعد از عبور از جو صدور قطار پیام‌های تسلیت و تاسف، اولیای امور کمی فکر کنند که نقش امثال المپیادی‌ها و سمپادی‌های زنده کجای قصه‌ی این مملکت است.
فرشته حالی
