بهرام مبشر
بهرام مبشر متخصص کیهان‌شناسی است. دست‌کم پنج یا شش سال پیش سیاوش صفاریان‌پور او را به برنامه‌اش - شاید آسمان شب - دعوت کرده بود. از مسایلی که مطرح کرد و هنوز هم یادم مانده این بود که وقتی کل گیتی سوژه کار شما باشد فروتن می‌شوید. می‌فهمید که جایگاه انسان در این دنیا کجاست. زمین با این عظمت نقطه‌ای بیش نیست. فکر خواهید کرد که با این جایگاه، چه‌قدر می‌تواند مدعی باشد و خودش را مهم بداند.
جدای از صحبت‌های علمی و نجومی که مطرح شد چند نکته درباره نگاهش به دنیا صحبت کرد. این‌که چه‌طور انسان بهتری باشیم. چه‌طور مفیدتر باشیم. چه‌طور موفق‌تر باشیم؛ هر طور که خودتان تعبیرش می‌کنید. تیترها را یادداشت‌شان کردم و چسباندم به دیوار اتاقم.
می‌گفت سعی کنید دیگران را تشویق کنید و خودتان تشویق‌پذیر باشید. می‌گفت جاه‌طلب باشید. انسانی باشید با رویاهای بزرگ. بپرسید. راحت از کنار مسایل نگذرید. دنباله‌رو دیگران نباشید. خلق را تقلیدشان بر باد داد. کاری را بکنید که علاقمند هستید. بزرگ فکر کنید. تعجب کنید! از تعجب است که پرسش پیش می‌آید و زمینه خیلی چیزها می‌شود. تاریخ بخوانید؛ مخصوصا تاریخ علم. و می‌گفت سعی کنید قبل از دانشمند بودن و دانشمند شدن انسان باشید. به بشریت خدمت کنید.
